Herkese selamlar. Sıra geldi 2015 mektubuna. Günümüze pek fazla zaman kalmadı.
Mektupta Warren Buffett Amerikan ekonomisine ve geleceğe olan güvenini vurguluyor.
Daha sonrasında ise ülkesinin ve şirketinin karşılaşabileceği risklerden bahsediyor.
Hadi başlayalım.
Herkese selamlar. Sonunda Temettü Padişahları 2018 listesini bitirebildim.
Temettüsünü en az beş yıl boyunca arttırmayı başaran hisselerden oluşan bu grup; Amerika’daki temettüsünü 25 yıl önce oluşturan Dividend Aristocrats (Temettü Asilzadeleri ve 50 yıl boyunca arttıran Dividend Kings (temettü Kralları)’nı örnek alarak hazırlamaya başlamıştım.
Sonra baktım bizde bırak 25 yılı, 5 yıl arttıran şirket zor bulunuyor. Ben de ismini Temettü Padişahları koyup 5 yıllık hazırlamaya başladım. Umarım zaman geçtikçe 10, 25, 50 yıllıkları da hazırlayabilirim (ömrüm yeterse tabii)
İlk Temettü Padişahlarını 2016 yılında hazırladım. Biraz acemiliğime denk gelmişti. Daha sonra 2017 yılında güncelledim.
Ayrıca her hissenin sonuna hangi yabancı fonların yatırım yaptıklarını da ekledim.
Hadi başlayalım.
Herkese selamlar! 2014 mektubunun önemli bölümlerinin çevirisi bitti.
Warren Buffett, Berkshire’ın piyasa fiyatını da ilk sayfaya eklemeye başladı. Artık defter değerinin tek başına yeterli olmadığını düşünüyor.
Berkshire’ın hisse senedi varlıklarından “Büyük Dörtlü” diye adlandırılan American Express, Coca Cola, IBM ve Wells Fargo’da işler iyi gidiyor. Hem temettüler hem de hisse geri alımları sebebiyle sahiplik oranı artıyor.
Fakat her zaman işler iyi gitmeyebiliyor. Warren Buffett, Berkshire’ın tarihinde 3. kez hisse senedinden zararını realize etmek zorunda kalıyor. İngiltere’nin en büyük perakende zinciri Tesco’da zarar 444 milyon dolar.
Mektubun en önemli kısmı ise Warren Buffett’ın riski yeniden tanımladığı bölüm. Bütün risk algımı değiştiren bu kısımda ünlü yatırımcı şu soruyu soruyor: Uzun vadede sıfır riskli görülen tahviller mi daha “risklidir” yoksa çok riskli görülen hisse senetleri mi? Bu başlığı mutlaka okumalısınız. Bana bir çok şeyi sorgulattı.
Hadi lafı uzatmadan başlayalım.
Philip A. Fisher’ın 1978’de yazdığı ve ülkemizde “Sıradan Hisseler Sıradışı Kârlar” kitabının içinde yayınlanan 2. kitabı olan “Muhafazakar Yatırımcı Rahat Uyur” isimli kitabı inceleyeceğim şimdi.
Benim de uygulamak için uğraştığım “al ve tut” stratejisinin çok büyük bir bölümü Philip A. Fisher’ın kitaplarında yazdıklarının üzerine kurulmuş oldu. Warren Buffett’ın eylemlerinin de bu kurt yatırımcıdan etkilendiğine şüphem yok. “Al” ve “tut” kelimeleri çok kolay ağızdan çıksa da sadece buz dağının görünen yüzü. Altında bir felsefe olduğunu bile daha yeni yeni öğreniyorum.
İlk zamanlar her senedi alıp sonsuza kadar tutmak arzusunda olan bana, yaptığımın ne kadar yanlış olduğunu, her şirketin değil bazı şirketlerin alıp tutulması gerektiğini anlattı bu kitap. Bu kararı verirken hangi özelliklere bakmam gerektiğini ayrıntılı bir şekilde öğretti (en azından gösterdi). Ama tabii ki bunları beynime kazımam için bir kere okumam yetmeyecek. Tekrar tekrar okuyup uygulamam ve yanlışlarımı düzeltmem gerekecek.
Hadi şimdi kitabın incelemesine geçelim.
Herkese selamlar. Sıra geldi 2013 mektubuna.
S&P rekor getiri elde ederken Berkshire Hathaway yine onun gerisinde kalıyor. Warren Buffett son yıllarda defter değerini S&P 500 kadar arttıramıyor. Yazıya karşılaştırma tablosu ile başlıyoruz.
Burada Amerikalı yatırımcıların ülkelerine olan güvenlerini bir kez daha görüyoruz. Uzun vadeli yatırım yaparken mutlaka çok iyi araştırılması gereken bir durum bu.
Mektubun en önemli bölümü ise Warren Buffett’ın sayfalarca nasıl yatırım yapılmasını gerektiğini anlattığı kısımdır. Fazla söze gerek yok. Son kısmı mutlaka okumalısınız. Bakış açınızın değişeceğine eminim.
Saygılar.