Etiket: <span>finansal özgürlük</span>

Hisse senedi biriktirerek finansal özgürlüğümü kazanmak için yola çıkalı tam 20 ay olmuş. 20 aydır hisse senedi biriktiriyorum. 20 aydır tasarruf etmeye çalışıyorum.

Twitter’dan Engin Bey’in mrfreeat33’nin portföyünü hatırlatmasıyla eski günler aklıma geldi. Çünkü onun sayesinde, daha eski sitesi olan dividendmantra’da yazarken, erken emeklilik için yatırım yapmaya karar vermiştim.

Amaçsızca işe gidip gelmek, sevmediğin işte çalışmak ve hedeflerine ulaşamayacak olmayı acı bir şekilde bilmek canıma tak etmişti.

Şimdi hazır yirmi ayı devirmişken, tasarruf ve yatırım hedeflerimde nerelerdeyim bir bakayım.

Herkese selamlar. Ne kadar maaş alırsak alalım, çoğumuz borç içindeyiz. Tamam düşük maaş alanlar borçlu da yüksek maaş alanlar niye borçlu? Zaten başımızda bir enflasyon belası var. Bir de kendi başımıza iş açıyoruz.

Öğrenciyken 1000 TL’ye geçiniyorduk da şimdi niye 4000 TL yetmiyor? Hazır çorba ve makarna ile dört kişi doyarken şimdi niye 50 TL’yi yemeğe veriveriyoruz?

Suçluyu buldum:) İsmi “yaşam standardı enflasyonu”.

Sebepleri çeşitli: gösteriş, iş arkadaşlarıyla yarışma, ben bunu hak ediyorum gibi tehlikeli sözler.

Bu yazıda önce yaşam standardı enflasyonunu tanıtacağım, sonra da sakınmak için neler yapabiliriz ona bakacağım.

Hadi başlayalım.

Herkese selamlar. Geçenlerde benden her ay para kesen, aslında ihtiyacım varmış gibi düşündüğüm ama gereksiz harcamaları keserek ya da azaltarak yıllık 816 TL tasarruf sağlamıştım.

Bu rakam küçük gibi görünebilir ama aslında devasa bir miktar. Hele ki bu devirde… Sanki vücudunuza yapışmış sizden yavaş yavaş kanınızı emen asalaklar gibi etkisi var bu harcamaların. Düşünün bakalım sizin de benim gibi gereksiz abonelikleriniz var mı?

816 TL’yi kazanmak için yılın 7 günü çalışmam gerekiyor. Niye boşu boşuna yılın bir haftasını bu şeyler için harcayayım ki?

O parayla yatırım yaparım ya da istediğim şeyler için harcarım diye düşündüm. Hiç bir şey yapamazsam giderim iskender yerim diyerek ilk saldırıda başarılı oldum:)

Zafer tatlı geldi ve küçük giderlere ikinci bir saldırı daha başlattım. Ama internetten televizyon hizmeti aldığım şirket bana tam bir işkence yaşattı.

Hadi başlayalım…

Bedri Rahmi EYUBOĞLU’nun “Üç Dil” isimli şiiriyle Twitter’da gezerken karşılaştım. Şiirin son mısraları şöyle;

…

En azından üç dil bileceksin

En azından üç dilde

Ana avrat dümdüz gideceksin

En azından üç dil

Çünkü sen ne tarih

Ne coğrafya

Ne şu ne busun

Oğlum Mernuş

Sen otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğusun.

En son beni böyle vuran bir şirle yıllar önce karşılaşmıştım. Baki’nin Hükm-ü kazaya zerre kadar yok inadımız isimli şiiriydi.

Bu da beni onun kadar vurdu. Artık aylarca aklımdan çıkmaz. Unutur ezberlerim, sonra unutur bir daha ezberlerim. Eziyet başladı artık.

Twitter’da Serdar Kuzuloğlu; çok çalışmamız gerektiğinden, başka çaremiz olmadığından bahsediyordu. Bill Gates okulu bırakmıştı ama bıraktığı okul Harvard’dı. Bilgisayarla ilk tanışan üniversiteydi ve okula bilgisayarı ailesi bağışlamıştı.