Kategori: <span>Hisse Senedi Yatırımı</span>

Herkese selamlar! Warren Buffett’ın en çok vurguladığı finansal rasyonlardan bir tanesi özsermaye kârlılık oranı. Bunun artmasının-azalmasının yönetim performansı ölçmede en iyi yol olduğunu söylüyor. Kısacası hisse senedi sahibi ve ortak olarak benim sermayemin ve dağıtılmayan kârların nasıl değerlendirildiğini gösteriyor.

Bu oranı kullanmak istedim ama özsermaye kârlılık oranı bir türlü oturmadı kafamda. Ben de işe temelinden başlayayım dedim. Bu hafta sonu özsermaye kârlılık oranını inceleyeceğim.

Aynı zamanda da hayat devam ediyor. Katılınacak bir düğün ve bir cenaze var. Aynı günde bir mutluluk bir hüzün.

Bir baş sağlığı bir de mutluluklar dileyerek yazıya başlıyorum …

Neden borsada en çok satış yapılan gün Pazartesi’dir? Neden bilinmeyen duygular bizi zar zor aldığımız hisse senetlerini satmaya zorlar?

Bunu yapan korku mudur? Hırs mıdır? Kulağımıza bunları kim fısıldar?

Elimde bulundurduğum bir senedi hafta sonu satmaya karar verdim. Sonra vazgeçtim. Sonra tekrar satmaya karar verdim. Sonra tekrar vazgeçtim.

Histeri krizimi geçirmek için defterimi açtım, o senedi neden aldığıma baktım. Bilançosunu inceledim. Yönetimin yaptığı mantıksız hareketleri anlamaya çalıştım. Hoş hala anlamıyorum genel kurulda soracağım ama:)

İçimdeki şeytanı susturup satmamaya karar verdim. Çünkü senedi alma nedenim değişmemişti…

Şimdi biraz daha ayrıntıya gireyim.

Bu yazıyı yazmamak için kendimi çok tuttum. Az çok Türkiye’deki şirketlerin faaliyet raporlarını okuyan biriyim. İşim dolayısıyla da bir kaç yurtdışı şirketin faaliyet raporlarını da düzenli takip ediyorum.

Asıl uyanışı da Warren Buffett’ın yatırımcılara yazdığı mektuplarla yaşadım aslında. “Nasıl yani dedim? Şirketin CEO’su yatırımcılara yaptığı hatalardan mı bahsediyor? Onları nasıl düzelteceğini mi anlatıyor? Böyle bir dünya mı var?” diye diye iki haftadır dolanıyordum etrafta. Ama diyordum ki burası Türkiye canısı, o kadar da çok beklenti içinde olmamak lazım.

Sonra küçük umursamaz dünyama geri döndüm ve bir yurtdışı şirket araştırmaya başladım. Royal Dutch Shell ne zamandır aklımdaydı.

Sitesini gezerken bir baktım CEO’larının 2017 2. çeyrek verilerini Youtube’da değerlendirdiği videoyu gördüm. Ardından CFO’nun videosu. Proje anlatımları, yatırımcı sunumları….

Hadi başlayalım.

Herkese selamlar! Şirketlere yatırım yapmadan önce onlara bir ton soru soruyoruz. Kâr ediyor musun, F/K oranın kaç, borcun çok mu, rakiplerin kimler gibi… Sonra da yatırım yapabiliriz diyoruz ya da yok kardeş sen bir dolaş gel deyip evine gönderiyoruz.

İşin aslı, yatırım yapmak için şirketlere soru sormadan önce kendimize sorular sormalıyız. Aynayı karşımıza alıp “bak arkadaşım bu yol zorlu ve çetin bir yoldur, öyle zor kazandığın parayı böyle har vurup harman savuramazsın, başkası yat alsın kat alsın diye yatırım yapılmaz, sen bu işe hazır mısın?” dememiz gerekiyor.

Test üç sorudan oluşuyor. Eğer bu soruların cevaplarına evet diyebiliyorsak o zaman yatırım yapmaya başlayabiliriz. Yok! soruların cevabı hayırsa o zaman eğitime devam.

Hadi o zaman, ünlü yatırımcı Peter Lynch’in hisse senedi yatırımı yapmadan önce herkesin sorması gerektiğine inandığı üç soru neymiş bir görelim ve ülkemize ne derece uygun beraber tartışalım…

Herkese selamlar! Bu gün biraz dertleşeceğim. Geriye bakmak çok sağlıklı değil ama senenin başında yaptığım hatalardan bahsedip ders çıkarmaya çalışacağım.

Ne yapmıştım Şubat ayında? Endeks 88 bin iken endeks kağıtlarından çıkıp kendimce daha sağlam ve endeksten bağımsız kağıtlara geçmiştim. Başabaş noktam o zamanlar 74 bin civarıydı. Yani 74 bin altında portföy eksi yazıyordu, üstünde artı.

Şimdi TUPRS’ın kârı geldi, ben de bu yazıyı yazma gereği duydum 🙂 O ne öyle arkadaş! Nerede hata yaptığımı (tabii bir hataysa) bileyim ve bir daha yapmayayım diye.

Bu aynı zamanda üzerinde uzun uzun düşünüp kurduğum stratejiye uymanın da ne kadar zor olduğuna da bir kanıt niteliği taşıyor. Vade uzun ama yolda çok şeytan var.