Sanıyorum enflasyon ve doların artışı benim gibi otuzlu yaşlarında olan insanların çocukluklarında önemli izler bırakmıştır.
O zamanlar enflasyonu bilmesem de bazı şeylerin farkındaydım.
Mesela ekmeğin fiyatı aynı kalmasına rağmen sürekli gramajı küçülürdü. Sonunda öyle bir hale gelirdi ki “çift ekmek” diye iki katı fiyata satmaya başlarlardı. Sonraki aşamada da ikili ekmek bir gün tek diye satılırdı. Böylece çaktırmadan fiyatı iki kat artardı.
Gittiğim emekli tatil belgesinde hamburgerin fiyatı her sene artardı mesela. Sürekli zam gelirdi.
Atari salonları da pek farklı değildi. Her gittiğimde jeton fiyatına zam gelirdi.
O zaman kitabımın arasında dolar biriktirmeye başlamıştım. Aynı günlere dönmek istemiyorum.
Annelerimizin yaptığı dolar günlerini hepimiz hatırlarız. neden Türkiye’de Türk Lirası değil de dolar kullanılır? Sebebi tabi ki enflasyon. Paranın durduk yere değer kaybetmesi meselesi.
Ben de dolarla bir bayram günü tanıştım. Çok sevdiğim bir komşumun elini öpmeye gittim. Diğer çocuklara bozukluk verip göndermesine rağmen bana eliyle işaret edip sen bekle demişti. Sonra cebinden 5 dolar çıkarıp verdi. Vay be demiştim:) Bu ne böyle! Masum köylünün dolarla ilk karşılaşması…
O aldığım ilk 5 doları kitabımın arasına sakladım. Tasarruf mu desem istifçilik mi desem, hep içimde vardı. Bu arada da doların fiyatını takip ediyorum. Sürekli artıyor tabii.
Sonra beş dolar on oldu, on yirmi derken bir kaç yüz dolar biriktirmiştim. Harçlıklarımla sürekli dolar alıyordum. Hatta arada çıkarır çıkarır tekrar sayardım paraları. Bana güven verirdi. Sanırım psikolojik olarak çok sağlıklı değilmişim:)
Sonra gitti tabii… Biriktirdiğimi hatırlıyorum ama nereye harcadığımı hatırlamıyorum. Kim bilir ne saçma sapan yerlere harcandı.
Kitabımın arasında dolar biriktirme sebebim doların sürekli değer kazanmasıydı. Ya da Türk Lirasının sürekli değer kaybetmesi mi desem?
Sonra üniversite zamanları geldi, enflasyon dizginlendi. Fiyatlar “görece” daha az artmaya başladı. Benim de dolar biriktirme alışkanlığım kalmadı. Ucundan borsa başladı.
Son zamanlarda doların sürekli artması bana eski günlerimi hatırlattı. Bir daha aynı günlere dönmek istemiyorum.
Paramın istikrarlı bir değerinin olmasını, düşük enflasyon ortamında temettülerimin faiz karşısında bağlantısının kopmamasını istiyorum.
Yani kısacası cüzdanımda dolar taşımak istemiyorum:) Maaşı alınca dolar almak da istemiyorum.
Yeğenlerime dolar değil hisse senedi hediye etmek istiyorum.
Umarım en kısa zamanda enflasyon dizginlenir. Cari açığı sıfırlarlar da artık açığı değil fazlayı konuşabiliriz.
Bayramda içinizi kararttığım için özür dilerim. Hepinize hayırlı bayramlar:)
Peki siz çocukluğunuzda dolar biriktirir miydiniz? Enflasyonla tanışmanız nasıl oldu? Yoksa içimizde ezelden beri hisse senedi yatırımcısı var mı?
Saygılar.